علایم و نشانه های سندروم انیشتین که هیچ گاه نمیدانستید

با آنکه تاخیر در زمان آغاز صحبت کردن با سندروم انیشتین مرتبط است، نشانه های دیگری نیز وجود دارد که باید در نظر گرفته شوند.

اینطور نیست که تمام افرادی که دیر زبان باز می کنند نابغه باشند. حتی توماس ساول نیز می گوید افرادی که دیر، صحبت کردن را آغاز می کنند لزوما دارای سندروم انیشتین نمی باشند. سایر علتها می تواند آسیب شنوایی، سندروم آسپرگر، اختلال اوتیسم یا خوانش پریشی حاد باشد.

توماس ساول، اقتصاددان، نظریه پرداز اجتماعی، فیلسوف سیاسی و نویسنده کتابهای زیادی در زمینه رشد کودکان می باشد. عبارت سندروم انیشتین توسط او در سال ۱۹۹۷ در کتابش به نام کودکانی که دیر زبان باز می کنند، عنوان شد. در این کتاب او تجربه خود را در مورد پسرش که در ابتدا عقب افتادگی او تشخیص داده شده بود اما  سپس از این بیماری بهبود یافت  شرح می دهد. به علاوه او در کتابش شهادت ۴۶ پدر و مادری که کودکانشان دیر زبان به صحبت باز کرده اند را مطرح کرده است. کتاب دیگر او به نام سندروم انیشتین: کودکان نابغه ای که دیر صحبت می کنند، همکاری دوجانبه  بین او و سخنران و محقق، استفان کاماراتا است. این کتاب خلاصه ای از نتایج گرفته شده از ۲۳۹ کودک نابغه را که دیر، صحبت کردن را آغاز کرده اند  آورده است.

هدف این کتاب نشان دادن شباهتهای بین افراد بسیار باهوشی که دیر صحبت کردن را شروع می کنند و آلبرت انیشتین است که تا ۵ سالگی قادر به صحبت کردن نبود. ساول همچنین توضیح میدهد که چگونه کودکانی که دیر، صحبت کردن را آغاز می کنند به اشتباه تصور می شود دچار اختلال اوتیسم یا سندروم آسپرگر هستند.

او در مورد ارزیابی توانمندی های شناختی کودک به جای ارزیابی مهارتهای کلامی او صحبت می کند. برخی کودکان ممکن است خجالتی بوده یا علاقه ای به انجام آزمایش نداشته و در آزمونها خوب عمل نکنند و در نتیجه به اشتباه در دسته بندی افرادی با آی کیو پایین قرار داده شوند.

علایم سندروم انیشتین

حافظه استثنایی

قابلیت ثبت اطلاعات در این افراد به شکل استثنایی بالاست. حافظه آنها تصویری است. این کودکان در مقایسه با هم سالان خود مهارت بالایی در استفاده از ابزارهایی چون کامپیوتر دارند.

توانایی  تجزیه و تحلیل بسیار بالا

این کودکان عاشق حل کردن پازل هستند که نشان می دهد ذهن تحلیلی قدرتمندی دارند که دوست دارند به چالش کشیده شود. آی کیو این کودکان بسیار بالاست. همچنین والدین این کودکان گزارش داده اند که آنها عشق کار کردن با ابزارهای مکانیکی هستند

اراده قوی

کودکانی که گفته می شود سندروم انیشتین دارند به شدت سرسخت هستند. اگر از چیزی خوششان نیاید به شما می گویند. اگر آنها کاری را نخواهند انجام دهند نمیتوانید آنها را تشویق به انجامش کنید.

علایق به شدت گزینشی

تعداد زیادی از افرادی که این سندروم را دارند به موسیقی یا فعالیتهای خلاقه دیگر علاقه دارند. در نتیجه در برخی از زمینه ها به موفقیت های غیرعادی می رسند.

توجه بالا

اگر آنها به موضوعی علاقه مند باشند، تمرکزشان صد در صد است که معمولا در کودکان هم سال خود دیده نمی شود. آنها در هر کاری که انجام می دهند غرق می شوند.

دیر دستشویی رفتن را می آموزند

بهترین سن آموزش دستشویی رفتن ۲۲ تا ۳۰ ماهگی است. اما هر کودکی متفاوت است. کودکانی که سندروم انیشتین دارند دیرتر دستشویی رفتن را می آموزند.

دیرتر صحبت کردن را می آموزند

کودکان مبتلا به سندروم انیشتین در برقراری ارتباط کلامی به خصوص در سالهای اول مشکل دارند. بیشتر کودکان وقتی سه ساله می شوند چند کلمه ای صحبت می کنند، اما تا قبل از چهار سالگی نمیتوانند به درستی جمله بندی کنند. ساول نظریه جالبی در این زمینه دارد که البته فعلا در حد احتمال است. او ادعا می کند افراد بسیار باهوشی که دیر صحبت می کنند بیشترِ ظرفیت نیمکره چپ مغزشان را به یادگیری مهارتهای تحلیلی بالا اختصاص می دهند. مهارتی که در سالهای بعد باعث می شود مغز ظرفیت یادگیری چند زبان مختلف را پیدا کند. تاخیر در صحبت کردن میتواند منجر به سایر علایم از جمله مهارتهای رشد نیافته اجتماعی و احساس جدا بودن از دیگران شود.

ساول همچنین می گوید که سندروم انیشتین بیشتر در مردان دیده می شود. والدین چنین کودکانی معمولا توانایی های تحلیلی بالا یا علاقه موسیقیایی دارند که نشان می دهد این سندروم میتواند ریشه ژنتیکی داشته باشد.

ساول در کتابهایش به نیاز برای پرورش ابزارهای بهتری که میزان توانایی ادراکی کودک را اندازه گیری می کنند، اشاره می کند اما در مورد نحوه انجام آن توضیحی نمیدهد.  متخصصان می گویند که تاخیر در گفتار، شاخصه اصلی در مشخص کردن سندروم انیشتین نیست. پارامترهای اصلی آن شامل داشتن توانایی های تحلیلی بالا و هوش زیاد است. نوشته های او توسط افراد زیادی مورد انتقاد قرار گرفته است زیرا دستورالعملهای جامعی که به والدین کمک می کند تا ارزیابی با کیفیتی از فرزندان شان داشته باشند، ندارد.

منبع: psychologenie.com