چرا باید به فرزندان خود اجازه دهید موقع غذا خوردن اطراف خود را کثیف کنند

عکس‌های نوزادانی که صورتشان پر از لکه های غذاست ممکن است بسیار زیبا باشد، اما والدین به خوبی می‌دانند که وقتی زمان تمیز کردن فرا می‌رسد، مبارزه واقعی شروع می شود. سوپ ریخته شده که اکنون شبیه یک نقاشی انتزاعی روی زمین است یا تکه‌های غذایی که به هوا پرتاب شده‌اند – نمونه‌هایی از صحنه های بعد از غذاخوردن هستند که بزرگسالان از مواجهه با آن وحشت دارند. اما طبق مطالعات، این آشفتگی به رشد کودک کمک می‌کند و ارزش  پذیرش آن را  دارد.

• کثیف کاری کردن موقع خوردن غذا باعث می شود کودک کمتر در مورد خوردن آن سختگیری کند

تیمی از محققان بریتانیایی آزمایشی را با گروهی متشکل از ۷۰ کودک ۲ تا ۵ ساله انجام داده اند. آنها یک سرباز اسباب‌بازی را در یک کاسه غذای خمیری دفن کردند و از کودکان نوپا خواستند آن را حفاری و پیدا کنند. آنها همچنین از والدین در مورد رژیم غذایی عادی فرزندانشان سؤال کردند

سپس آنها دریافتند که بچه هایی که از کثیف شدن دست های خود در طول آزمایش لذت می بردند، کمتر به نئوفوبیای غذایی مبتلا می شوند – اختلالی که با بی میلی به خوردن غذاهای ناآشنا مشخص می شود.
بنابراین این بار که دیدید روی کودکتان مواد خوراکی آغشته شده است، عصبانی نشوید. زیرا در واقع به آنها کمک کند تا بر ترس از امتحان طعم های جدید غلبه کنند.

• به رشد مغز کودک کمک می کند و باعث می شود زودتر کلمات را بیاموزند

مطالعات نشان می دهند کودکانی که روی صندلی‌های بلند می‌نشینند و با وعده‌های غذایی خود بازی می‌کنند، سریع‌تر درباره غذا و مواد غیر جامد اطلاعات کسب می‌کنند.

دانشمندان همچنین به این نتیجه رسیدند که کاوش دستی – یا لمس غذا – برای کمک به بچه‌ها در دریافت اطلاعات بیشتر حیاتی است زیرا نشانه‌های بصری معمولا مبهم هستند.

شرکت‌کنندگان کوچک همچنین می‌توانستند نام‌ها را با مواد مطابقت دهند، به این معنی که می‌توانند از این دانش برای توسعه زبان یا یادگیری کلمات استفاده کنند.

• نوعی بازی احساسی است و برای مهارتهای حرکتی کودک نیز مفید است

کودک نوپایی که یاد می گیرد چگونه ظروف را در دست بگیرد و مانور دهد می تواند مشکلات زیادی همراه داشته باشد. اما این نوعی بهم ریختگی است که به او اجازه می دهد در طول مسیر یاد بگیرد.

جدای از شکم، مغز آنها نیز با اطلاعات جدید تغذیه می شود. به عنوان مثال، آنها یاد می گیرند که رها کردن اشیا باعث سقوط آنها می شود، یا پرتاب آنها باعث پرواز آنها می شود، یا اینکه له کردن غذا می تواند شکل آن را تغییر دهد. به گفته یک متخصص، نوزادان همچنین توسط حس لامسه یا تمایل آنها برای کشف جهان از طریق لمس هدایت می شوند. و بازی با غذا از حساس ترین قسمت های بدن ما یعنی نوک انگشتان، لب ها و زبان استفاده می کند. فقط تصور کنید که برای نوزادان یاد گرفتن مفاهیمی چون بافتها و دماهای مختلف مانند گرم، سرد، چسبنده و صاف و سخت چقدر باید طاقت فرسا باشد .

• کودکان ذاتا به دنبال استقلال هستند بنابراین ایرادی ندارد به آنها اجازه دهید خودشان غذایشان را کشف کنند

گروهی از محققان مجموعه ای از آزمایشات را برای تعیین الگوهای یادگیری کودکان انجام دادند. آنها ماشینی را برای سوژه های جوان خود تهیه کردند و از آنها خواستند بفهمند که چگونه کار می کند.
آنها متوجه شدند  که بچه ها مانند دانشمندان کوچک هستند – آنها داده های اطراف خود را مطالعه میکنند و فرضیه های مختلفی را آزمایش میکنند تا متوجه شوند  کدام استراتژی موثر است.
تیم همچنین خاطرنشان کرد که بازی تشویقی، کودکان را در مقایسه با دستورالعمل‌های مستقیم، بیشتر به فکر کردن وا می دارد. بنابراین شاید اختیار دادن به آنها برای وعده های غذایی ایده بدی نباشد

مرتب کردن بعد از صرف غذا کار زیادی می طلبد بنابراین در زیر به چند راهکار برای کم کردن کثیف کاری ها به شما ارائه می دهیم :

• فینگر فود سرو کنید

سعی کنید بیشتر به سراغ غذاهای جامد بروید که تمیز کردنشان سخت نیست، مانند پنکیک یا میوه. پوره غلیظ‌تر جو دوسر نیز می‌تواند احتمال لیز خوردن آن از قاشق را کاهش دهد.

• از صندلی های بلندی استفاده کنید که با موادی ساخته شده اند که به راحتی تمیز می شوند.
• از ابزارهای دیگری استفاده کنید که در به حداقل رساندن آشفتگی کمک می کنند.
  به عنوان مثال، کاسه های سیلیکونی یا کاسه هایی با پایه های مکنده که از سر خوردن یا واژگون شدن آنها جلوگیری می کند.