هر خانه ای که در آن چند فرزند زندگی می کنند باید انتظار داد و فریاد، درهایی که به هم کوبیده می شوند و جنگ و جدل را داشته باشد. خواهرها و برادرها به دلایل زیادی با هم دعوا می کنند. آنها ممکن است گرسنه، خسته یا کسل باشند. اگر از هر والدینی که دو فرزند یا بیشتر دارد سوال کنید به شما می گویند که میانجی گری کردن میان بچه ها بخشی از وظایف آنها به عنوان والدین است. در حالیکه دعوا کردن بچه ها، والدین را مضطرب می کند، دعوا و آشتی در بین کودکان امری طبیعی است. در این مقاله دلایل مختلفی که خواهران و برادران با یکدیگر درگیر می شوند و نقش والدین را در این میان بررسی کرده ایم. همچنین دریافته ایم که علت اصلی نزاع کودکان چیست.
-
چه زمانی باید دخالت کنید و چه زمانی آنها را تنها بگذارید
خشونت، زورگویی و درگیری های فیزیکی دیگر باید در نطفه خفه شوند. در هیچ دعوایی نباید درگیری فیزیکی و کتک زدن وجود داشته باشد. اما اگر درگیری خفیف است و به نظر می رسد بچه ها از پس همدیگر بر می آیند، نیازی به دخالت کردن نیست. مطالعات نشان می دهند که کودکانی که خودشان درگیری و دعوا را برطرف می کنند در آینده افراد بالغی با ظرفیت تحمل بالا می شوند. و در تحقیقی دیگر نشان داده شده که حتی میتواند از شما انسان بهتری بسازد. پس دفعه بعد که فرزندان تان با یکدیگر درگیر شدند، تا زمانی که درگیری فیزیکی یا زورگویی رخ ندهد، اجازه دهید خودشان مساله را حل کنند.
-
میانجی گری کنید اما قضاوت نکنید
ما به عنوان والدین همه فرزندان مان را یکسان دوست داریم. اما گاهی اوقات وقتی بچه ها با هم دعوا می کنند نمی توانیم با همه یک طور رفتار کنیم. شما ممکن است سهوا از یکی از بچه ها طرفداری کنید، و درگیری بیشتری را در این میان موجب شوید.
اگر درگیری جدی شد و شما بار دیگر در آن مشارکت کردید، جانبداری نکنید. در عوض بچه ها را تشویق کنید تا موضوع را بین خودشان حل کنند. اندازه مشکل را مشخص کنید. از فرزندان خود بخواهید برای مشکل راه حلی پیدا کنند و به آنها کمک کنید تا خودشان به توافق برسند.
-
در دعوا کردن وقفه ایجاد کنید
کودکان نسبت به بزرگسالان سریعتر عصبانی می شوند و سریعتر نیز آن را فراموش می کنند. اگر متوجه درگیری بین کودکان خود شدید که نتیجه مثبتی ندارد، وقفه ای در آن ایجاد کنید. از بچه ها بخواهید استراحت کنند ، به خودشان فضا بدهند و از دعوا کردن دست بردارند. کودکان را به کار دیگری مشغول کنید. در زمانی دیگر به آن موضوع بازگردید ، زمانی که همه چیز آرامتر شده و کودکان احساسات انفجاری خود را فراموش کرده باشند.
-
برای گردش بیرون بروید
یک روش جالب برای جلوگیری از دعوا کردن آن است که بچه ها را بیرون ببرید تا ورزش کنند و کمی از عصبانیت خود بکاهند. با شروع همه گیری کرونا، کودکان برای مدت طولانی در فضای خانه اسیر شده اند. اگر نشانه های عصبانیت را در آنها مشاهده می کنید از آنها بخواهید تا برای توپ بازی کردن به پارک بروند یا دوچرخه سواری کند. اگر وقت دارید با آنها همراه شوید. کودکی که با ورزش کردن انرژی خود را تخلیه کرده کمتر دعوا می کند و بیشتر تمایل به صرف غذایی گرم و گذراندن اوقات با اعضای خانواده باشد.
-
با بچه ها به صورت تک به تک وقت بگذرانید
هر کودکی متفاوت است . نباید با کودکان خود یکسان رفتار کنید اما حقوق برابری برایشان قائل شوید. اگر کودکی میخواهد تلویزیون ببیند، در حالیکه دیگری میخواهد کتاب بخواند، اجازه دهید اوقاتشان را هر طور که دوست دارند بگذرانند. به عنوان جایزه و پاداش به هر کودک چیزی که دوست دارد بدهید. بچه ها در سنین مختلف و جنسیت های متفاوت مشکلات مختلفی دارند که دوست دارند به تنهایی درباره آنها با شما صحبت کنند. به عنوان پدر و مادر برای هر یک از فرزندان خود وقت بگذارید. با آنها صحبت کنید و هر کاری که هر دو نفر شما دوست دارید انجام دهید تا پیوندهای عاطفی تان تقویت شود.
-
نظم و انضباط یکسانی برقرار کنید
با آنکه ممکن است جانبداری نکنید اما گاهی اوقات باید به عنوان والدین انضباط را برقرار کنید. دنبال این نباشید که چه کسی دعوا را شروع کرده است. زمانی که بچه ها با هم دعوا می کنند به طور یکسان قوانین انضباطی را در موردشان بکار بگیرید. مثلا آنها را بیرون ببرید، تنبیه کنید، بخواهید احساساتشان را بنویسند، وظایفی را در خانه انجام دهند.
-
جنبه شوخی درگیری را ببینید
بسیاری از مواقع بچه ها به دلیل جلب توجه و بودن در مرکز توجه با هم دعوا می کنند. کوچکترین فرزند شما ممکن است به همین دلیل نقش قربانی را بازی کند. دفعه بعد که بچه ها سر موضوعات واضح با هم دیگر دعوا می کنند، به آنها توجهی نکنید. خودتان را تا حد ممکن بی علاقه نشان دهید و اجازه دهید خودشان مشکلشان را حل کنند. اما وقتی کار خوبی برای یکدیگر انجام می دهند آن را بزرگ جلوه دهید. این کار جذابیت دعوا کردن را در بین بچه ها از بین می برد و متوجه می شوند که هر چه بیشتر با هم همکاری کنند، توجه و تقدیر بیشتری دریافت می کنند.
-
روابط خواهری و برادری را درک کنید
برخی مواقع بچه ها خوب با همدیگر کنار می آیند و لحظه ای دیگر با هم دست به یقه می شوند. بچه ها فازهای مختلفی دارند و بسیاری از این فازها اقتضای سن آنهاست. پس چه دو نفر از بچه ها با هم دعوا کنند یا کل بچه ها، حس و حالا بچه دائم در حال تغییر است و شما به عنوان والدین باید با این جریانات همراه شوید. هر کودکی فرد مستقلی است که علایق و هورمونهای او دایم در حال تغییر است بنابراین روابط بین بچه ها نیز در معرض همین تغییرات قرار دارد. شما به عنوان والدین میتوانید با تقویت ارزشهای خانوادگی زیربنای رابطه درست و سالمی برای روابط آنها فراهم کنید .
-
به عنوان والدین خونسردی خود را حفظ کنید
همیشه به خاطر داشته باشید که شما یک فرد بزرگسال هستید. در هر شرایطی، صرف نظر از آنکه فرزندان تان چه کاری انجام داده اند یا در دعوای خواهر برادری آسیب دیده اند، نباید فریاد بزنید و به آنها ناسزا بگویید. تا زمانی که درگیری به اندازه ای شدید نشده که نیاز به جدا کردن طرفین دعوا را داشته باشد، مکث کرده و قبل از وارد شدن به دعوا تا ۱۰ بشمارید. قبل از آنکه بخواهید بچه ها را آرام کنید خودتان را آرام سازید تا مطمئن شوید شرایط بالا نمی گیرند. هر چه باشد آنها بچه اند و شما یک فرد بالغ هستید.
-
علم دلایل زیر را به عنوان عامل پنهان در درگیری کودکان آورده است
با آنکه همه ما روزی بچه بوده ایم و با خواهر و برادر خود دعوا کرده اید، به عنوان والدین از خودمان می پرسیم چرا کودکان ما اینقدر با همدیگر دعوا می کنند. علم دلایل زیر را به عنوان علت دعواهای کودکان آورده است و با آنکه این دلایل عجیب نیستند به ما به عنوان والدین لزوم اصلاح رفتارمان را نشان می دهند.
- ترجیح دادن فرزندی به فرزند دیگر: در برخی از فرهنگها روی جنسیت فرزندان تاکید بیشتری وجود دارد و باعث ایجاد ناراحتی کدورت و درگیری خواهرها و برادرها می شود.
- نیاز برای استقلال: کودکان یا نوجوانان در معرض رشد زیادی قرار دارند. با بالا رفتن هورمونها و یا مهارتهای اجتماعی محدود، جنگی برای یافتن برابری بین خواهر و برادرهای کوچکتر در می گیرد. همین امر موجب دعوا و درگیری می شود.
- نیاز به توجه: گاهی اوقات بچه ها اگر تشخیص دهند که فقط یک راه برای جلب توجه شما به عنوان والدین وجود دارد، با یکدیگر دعوا می کنند. این دعوا از روی نیاز به عشق و وقت شماست تا دعوای حقیقی
- خلق و خوهای فردی: کودکان با هم فرق دارند حتی اگر ژنهای یکسانی داشته باشند. درگیری بین افرادی که کنار یکدیگر زندگی می کنند طبیعی است تا زمانی که کار به جاهای باریک نکشد.
- سبک تربیتی: کودکان نحوه حل دعواهای خود را از شما می آموزند. اگر آنها شما را در حال دعوا ببینند که به آرامی آن را حل و فصل می کنید ، آنها نیز همین سبک را یاد می گیرند .