خریدهای وقت و بی وقت و تمایل به قرض گرفتن یا وام گرفتن لزوما تقصیر فرد نیست. هورمون استرسی به نام کورتیزل مسئول این پروسه ی تصمیم گیری است. این هورمون روی حافظه اثر گذاشته و تمرکز را کاهش می دهد، کنترل فرد را کاهش می دهد و باعث می شود فرد حس مرده ی متحرک بودن داشته باشن. حس فقیر بودن هم تاثیرش روی مغز مثل شب نخوابیدن است. در ادامه نگرش های نادرستی که افراد ممکن است نسبت به پول داشته باشند را به شما معرفی می کنیم.
به الگوی رفتاری والدین تان می چسبید
اگر در کودکی جملاتی مثل: نمی تونیم پولشو بدیم، باید به هرکاری که داری سفت بچسبی یا ما اسکناس چاپ نمی کنیم را شنیده اید، در ضمیر ناخودآگاه تان نهادینه می شود. باورهای ما، از جمله باورهایی که از والدین مان به ارث می بریم، در رویه ی انجام دادن شغل مان، اینکه چه چیزهایی را به چه قیمتی بخریم و چه سبک زندگی ای را دنبال کنیم تاثیر می گذارند. محدودیت و محرومیت در کودکی باعث ایجاد حس استرس و افسردگی در فرد می شود. کارهای ساده در نظر او دشوارتر بنظر رسیده و حتی موانع کوچک موجب از دست دادن انگیزه اش می شود.
نگران هستید که دیگران چه می گویند
کسی را می شناسید که برای برگزاری جشن عروسی اش وام کلانی گرفته باشد؟ یا لباسی به ارزش ۲، ۳ ماه حقوقش باشد را خریده باشد؟
Keira Knightley بازیگر در روز عروسی اش لباسی را پوشید که ۵ سال در کمدش نگه داشته بود و اولین باری هم نبود که آن را در مراسمی به تن می کرد. اما هیچ اتفاق بدی نیوفتاد! فامیل ها ناراحت نشدند و همسایه ها دست از سلام کردن به او برنداشتند.
عروسی لوکسی داشتن اصلا چیز بدی نیست، البته اگر از پس مخارج آن بربیایید. اما اگر خانواده ای تمام پس اندازش را صرف یک شب عروسی کرده و خودش را در قرض بیندازد نشان دهنده ی تفکر فقیرانه است.
اشتباه اولویت بندی می کنید
اقتصاددانانی که به مطالعه ی فقر پرداخته اند بر این باور هستند که وقتی فردی در شرایط مالی بدی هست، سعی دارد از زندگی خسته کننده و کسل کننده اش فرار کند. شاید به همین دلیل است که در هند، بیش از %۴۰ درآمد خانواده صرف تعطیلات و مراسم مذهبی می شود. کسی که فقیر است سعی می کند خودش را هم سطح و گاها بالاتر از دیگران نشان دهد. مثلا هدایای گران می خرد، مهمان دعوت می کند یا به صورت قسطی لوازم گران می خرد.
با خرید کردن از استرس تان کم می کنید
افرادی که در وضعیت مالی بدی به سر می برند، استرس شدیدی را تجربه می کند. تولید هورمون کورتیزول پس از یک سال بدین شیوه زندگی کردن افزایش می یابد و بر حافظه، تمرکز و تفکر تاثیر می گذارد. احساس فقر کردن هم تاثیرش به مانند شب نخوابیدن است. شخص تصمیمات نادرستی مثل قسطی خرید کردن، خرید چیزهایی که لازم ندارد گرفته یا فراموش میکند قبض ها را بپردازد. کنترل فرد روی خودش کم می شود چرا که کورتیزول در بدن زیاد شده و فرد قدرت تمرکز و تفکر صحیح را از دست داده.
هیچ رویا و هدفی ندارید
بسیاری از افراد سعی می کنند با بیشتر کار کردن از شر احساس فقر خلاص شوند. مشکل این راه حل این است که در چنین شرایطی فرد به خودش اجازه ی رویاپردازی، هدف گذاری، استراحت کردن و لذت بردن نمی دهد و تمام مدت فقط دارد سخت کار می کند.
طبق تحقیقاتی که در سال ۲۰۱۷ انجام شد، افرادی که درآمد پایین دارند بیشتر حس می کنند که نمی توانند چیزی را تغییر داده یا شرایط را عوض کنند. به همین دلیل است که هدف گذاری نکرده و سعیی برای رسیدن به اهداف شان نمی کنند.
نمی توانید سطح درآمدتان را افزایش دهید
گاهی بنظر می رسد که شخص در یک سطح درآمد گیر افتاده. او ممکن است شغلش را عوض کرده یا سخت تر کار کند اما در هر صورت تاثیری روی درآمدش ندارد. فرد ممکن است پس از مدتی به شرایط مالی اش عادت کرده و به هر طریقی هست زندگی اش را بگذراند و حتی اگر حقوقش بالاتر برود احساس خوشحالی نکند. به خاطر همین است که حس حقارت و پایین بودن هیچوقت از بین نمی رود.
اگر فرد سرکار پاداشی بگیرد در یک آخر هفته همه اش را خرج می کند و اصلا متوجه نمی شود. اگر پیشنهاد کار روی یک پروژه خارج از شغلش را به او بدهند بهانه ی مشغولیت آورده و نمی پذیرد و این طوری است که عادت زندگی کردن با یک سطح مشخص از درآمد باعث از دست دادن فرصت ها می شود.