پدر یا مادر بودن بدون تردید یک شغل ۲۴ ساعته است، و هیچ کتاب راهنمایی هم نوشته نشده که روش تربیت فرزندانی از هر نظر کامل را به والدین یاد بدهد. ولی پژوهشگران در مطالعات خود برخی استراتژی ها و صفات والدین را شناسایی کرده اند که می تواند احتمال موفقیت فرزندان آنها در زندگی آینده شان را افزایش دهد.
حتما شما هم دوست دارید فرزندان موفقی تربیت کنید. پس فهرست زیر را با دقت بخوانید. امیدواریم حداقل برخی از این ویژگی ها را داشته باشید و سعی کنید بقیه را هم در خود به وجود آورید.
۱- حقیقت را پنهان نمی کنند (حتی اگر حقیقتی ناراحت کننده باشد)
تحقیقاتی که در سنگاپور انجام شده نشان می دهد کودکانی که والدین شان به آنها دروغ می گویند (حتی اگر این دروغ ها “برای پنهان کردن یک واقعیت ناراحت کننده” باشد)، ممکن است در بزرگسالی نتوانند به راحتی خود را با واقعیات زندگی هماهنگ کنند. وقتی کودک سوالی می پرسد که جواب دادن به آن برای والدین مشکل است، ممکن است دروغ گفتن آسان ترین راه حل به نظر برسد. اما اینکار می تواند کودک را دچار تناقض کند، مخصوصا وقتی که همیشه به او گفته می شود “هیچ چیز بهتر از صداقت نیست”.
بعلاوه در چنین شرایطی احتمال دروغ گفتن کودکان به والدین شان و انجام رفتارهای منفی از سوی آنها نیز بیشتر خواهد بود.
۲- بیش از حد اطلاعات مربوط به بچه های خود را در اینترنت به اشتراک نمی گذارند
امروزه و در عصر اینترنت بسیاری از کودکان با شکل جدیدی از نقض حریم خصوصی روبرو شده اند: پدیده انتشار تمام عکس ها و اطلاعات مربوط به فرزندان در شبکه های اجتماعی توسط والدین. حتی بسیاری از به اصطلاح اینفلوئنسرهای از نوع “مادر اینستاگرامی” با انتشار دائمی جزئیات زندگی فرزندان خود کسب و کاری به راه انداخته اند و دائما بچه هایشان را برای تولید محتوای جدید تحت فشار قرار می دهند. این کار نه تنها از نظر امنیتی خطراتی در پی دارد بلکه باعث می شود کودکان احساس راحتی نداشته باشند و در طولانی مدت بر عزت نفس آنها نیز تاثیر منفی می گذارد.
۳- فرزندان خود را به سفر تشویق می کنند
مسافرت یکی از بهترین تفریحات است: می توانید با افراد جدیدی ملاقات کنید، غذاهای تازه ای را امتحان کنید، نقاط جدیدی را ببینید و فرهنگ های مختلفی را تجربه کنید. بچه ها هم می توانند از مسافرت و دیدن نقاط مختلف جهان اطراف شان سود زیادی ببرند. سفر کردن کنجکاوی کودکان را بر می انگیزد، توانایی سازگاری و حل سریع مشکلات را در آنها تقویت می کند، و استقلال و اعتماد به نفس آنها را هم بهبود خواهد بخشید. چنین کودکانی بعدها و در زمان بزرگسالی معمولا فکر بازتر و روابط اجتماعی بهتری دارند و بیشتر به دیگران احترام می گذارند.
لازم به ذکر است که هم سفرهای خارجی و هم سفرهای داخلی می توانند چنین تاثیراتی داشته باشند.
۴- انجام برخی کارها را به بچه ها می سپارند
مطالعات فراوان نشان داده است کودکانی که به شکلی منظم وظایفی را بر عهده می گیرند بعدها در زندگی خود بهتر عمل خواهند کرد. سپردن وظایفی که متناسب با سن و سال کودکان باشد، درس های ارزشمندی به آنها می آموزد. انجام این کارها اهمیت کار تیمی، مدیریت زمان و مهارت های حل مسئله را به کودکان یاد می دهد؛ و باعث می شود که در بزرگسالی از حس همدلی برخوردار بوده و بتوانند چه به صورت مستقل و چه به عنوان عضوی از یک تیم، عملکرد خوبی داشته باشند.
۵- سعی و تلاش فرزندان شان را تحسین می کنند، نه توانایی آنها را
برای تحسین کردن موفقیت های فکری دو راه وجود دارد: گفتن “تو خیلی باهوش هستی!” یا جمله “تو خیلی خوب سعی کردی و توانستی راه حل را پیدا کنی!”
جمله اول ذهنیتی ثابت را در کودک پرورش می دهد، در حالی که جمله دوم حس رشد و پیشرفت را در ذهن او می کارد. ذهنیت ثابت به بچه ها می گوید که نمی توانند توانایی های فعلی خود را بهبود ببخشند؛ ولی اگر سعی و کوشش آنها را تحسین کنید به بچه هایتان یاد داده اید که همیشه سعی در پیشرفت داشته باشند و دست از تلاش برندارند.
کودکانی که ذهنیت رشد و پیشرفت در آنها پروش یافته است می توانند به راحتی وارد دوران بزرگسالی شوند و از انجام کارهای سخت هراسی ندارند. اما افرادی که با ذهنیت ثابت بزرگ شده اند معمولا در زندگی خرد می شوند و قادر به کنار آمدن با شرایط و مشکلات نخواهند بود چون از یک طرف توانایی و ظرفیت ذاتی شان برای مدیریت مشکلات کافی نیست و از طرف دیگر دائم به خود می گویند “هیچ کار دیگری نیست که بتوانم انجام دهم”.
۶- بیرون از خانه کار می کنند
شاغل بودن مادران می تواند برای آینده فرزندان شان هم مفید باشد. مطالعات مدرسه عالی کسب و کار هاروارد نشان داده است دخترانی که مادرشان بیرون از خانه کار می کرده در مقایسه با دختران هم سن خود که مادرشان خانه دار بوده است معمولا تحصیلات بیشتری دارند، به مشاغل مدیریتی دست پیدا می کنند و حقوق بالاتری هم می گیرند؛ و پسران مادران شاغل نیز در بزرگسالی خیلی بیشتر در کارهای خانه و مراقبت از فرزندان به همسرشان کمک خواهند کرد.
۷- رابطه سالمی با همسر خود دارند
فرزندانی که والدین شان دائما در حال جر و بحث با هم هستند، در بزرگسالی عملکرد ضعیف تری نسبت به کودکانی خواهند داشت که والدین شان رابطه ای شاد و پایدار با یکدیگر دارند. در خانواده هایی که درگیری های فراوانی بین والدین وجود دارد کودکان بیشتر در معرض ابتلا به مشکلات عاطفی، اجتماعی و رفتاری هستند و همچنین تمرکز کمتری داشته و عملکردشان در مدرسه ضعیف تر است.
بعلاوه این دسته از کودکان الگویی برای یاد گرفتن رابطه سالم ندارند و در دوران بزرگسالی ممکن است به صورت ناخودآگاه همان رفتار والدین خود را نسبت به همسرشان در پیش بگیرند. ولی کودکانی که در خانواده های شاد بزرگ شده اند بهتر به بلوغ عاطفی می رسند و احتمال این که وارد رابطه های مخرب شوند کمتر خواهد بود.
۸- مقتدر هستند
روانشناسان سبک های فرزند پروری را به ۳ گروه مختلف طبقه بندی می کنند: آسان گیر، مقتدر، و مستبد. والدین آسان گیر اجازه هر کاری را به فرزندان خود می دهند و والدین مستبد نیز تک تک اعمال و رفتار فرزندان را کنترل می کنند؛ در حالی که والدین مقتدر فرزندان شان را راهنمایی و علایق آنها را تشویق نموده و مسئولیت پذیری را به آنها آموزش می دهند. معمولا بچه های این نوع والدین در بزرگسالی افرادی منظم و در عین حال مستقل خواهند بود و می توانند توانایی های بالقوه خود را به فعلیت برسانند.
شما کدام یک از این ویژگی ها را دارید، و دوست دارید کدام یک از آنها را در خود ایجاد کنید؟