تجربه پنیک اتک یا حمله هراس می تواند برای افراد بسیار ترسناک باشد. اما تجربه آن برای کسی که شاهد اتفاق افتادن این حمله در دیگری هست هم مسئله آسانی نیست. با این که راهکارهای مختلفی برای چنین شرایطی وجود دارد، اما همسر، والدین یا دوستان فرد ممکن است ندانند که در چنین شرایطی چه کار باید بکنند.
در این مطلب ما قصد داریم تا یک سری از واکنش هایی که در چنین شرایطی می توانید از خود نشان دهید را به شما معرفی کنیم.
۱_ آرام بمانید: وقتی عزیزتان به نظر می رسد که در حال فروپاشی است، آرام ماندن سخت است. اما بهتر است که آتش مسئله را تند و تیزتر نکنید. اگر شما هم استرسی شوید فقط باعث می شود که حالت طرف مقابل بدتر یا طولانی تر شود. سعی کنید به آرامی صحبت کرده و آشوب به پا نکنید.
۲_ نسبت به احساسات طرف مقابل بی اهمیتی نشان ندهید: با اینکه حملات هراس خطرناک نیستند، اما علائم آن واقعی اند. افراد در این حالت مجموعه ای از حالات و احساسات ناخوشایند از جمله درد شکم، سرگیجه، تنگی نفس یا تپش قلب حس می کنند. حمله هراس واقعا تجربه بدی است و جملاتی مثل “الکیه!” یا “حالا چیزی نشده که!” احتمالا کمکی نخواهد کرد! به جای آن سعی کنید حرف هایی بزنید که به تسکین شرایط او کمک کنند مثل: “می دونم ترسیدی ولی من همین جا کنارتم”.
۳_ بپرسید که به چه چیزی احتیاج دارد: سعی کنید بنا را بر فرضیات نگذاشته و کارهایی که خودتان حس می کنید درست است را انجام ندهید. در چنین شرایطی هر فرد نیاز حمایتی متفاوتی دارد بنابراین از خودش سوال کنید که چه می خواهد. با سیل سوالات خود طرف را غرق نکرده و به هر خواسته ای که دارد احترام بگذارید. اگر از شما خواست هیچ کاری نکرده و فقط ساکت شوید هم خیلی جا نخورید.
۴_ به او یادآوری کنید که خیلی زود تمام می شود: به ندرت پیش می آید که حملات هراس بیش از ۳۰ دقیقه به طول بینجامند اما اکثرشان در ۲ تا ۱۰ دقیقه اول به اوج می رسند. از آن جایی که وضعیت به نظر وضعیت دائمی می رسد و سراسر وجود فرد را ترس فراگرفته، بهتر است توجه او را به این حقیقت که این حالت بیش از چند دقیقه به طول نینجامیده و خیلی زود می گذرد جلب کنید.
۵_ به او یادآوری کنید که این شرایط خطرناک نیست: بعضی ها عنوان کرده اند که حمله ی هراس به نظر شبیه حمله قلبی یا مردن می رسد. اما در واقعیت این طور نیست. به طرف مقابل یادآوری کنید که حملات هراس خطرناک نبوده و اتفاق بدی قرار نیست برایش بیفتد.
۶_ با یکدیگر نفس بکشید: یکی دیگر از کارهایی که می توانید انجام دهید کمک به تنظیم تنفس فرد است. شما می توانید خود نفس های منظم کشیده و از او بخواهید تا تنفسش را با شما هماهنگ کند. به آرامی هوا را از طریق بینی داخل کشیده و از ۱ تا ۵ بشمارید. سپس به آرامی نفس را از دهان تان بیرون داده و از ۱ تا۵ بشمارید. این کار را چند باری تکرار کنید تا فرد حالش بهتر شود.
۷_ پیشنهاد کنید که با آن مبارزه نکرده و بگذارد رد شود: بعضی افراد ممکن است به خاطر تجربیات گذشته شان از اماکن شلوغ اجتناب کنند چرا که می ترسند دوباره مورد حمله هراس قرار بگیرند. اما هر موقع چنین اتفاقی در هر کجا افتاد می توانید به فرد پیشنهاد دهید که بنشیند و بگذارد حمله رد شود.
۸_ سعی کنید حواس او را پرت کنید: اگر می بینید فرد آماده ی این تجربه نبوده و سعی در مبارزه با آن دارد می توانید از او بخواهید تا ۵ چیزی که می تواند ببیند، ۴ چیزی که می تواند لمس کند، ۳ چیزی که می تواند بشنود، ۲ چیزی که می تواند ببوید و ۱ چیزی که می تواند مزه اش کند را نام ببرد. تمام این چیزها باید در جایی که داخلش هستید وجود داشته باشد.
شما چه راهکار دیگری برای تسکین چنین شرایطی می شناسید؟