وقتی عبارت ” آلودگی هوا” را می شنوید، اولین چیزی که به ذهن تان خطور می کند دود کارخانه ها و دود اگزوز ماشین است. اما با اینکه هوای بیرون آلوده است، هوای داخل محیط هم به خودی خود خطر بزرگی است. بله، هوای داخل منزل، محل کار یا باشگاه می تواند بسیار خطرناک تر از هوای بیرون باشد.
بر طبق یک مطالعه، هوای داخل می تواند بسیار آلوده تر از هوای بیرون باشد و تخمین زده شده که اکثر مردم حدود ۹۰% از زندگی شان را در محیط داخلی به سر می برند، حال چه خانه است، محل تحصیل، محل کار یا هرجای دیگری که بسته باشد.
هوای داخل خانه تان معمولا ترکیبی از آلاینده های خارجی است، مثل آلاینده های کارخانه ها یا وسایل نقلیه و بخش دوم آن آلاینده های داخلی است، مثل منبع سوختی و انتشار گازها و مواد مصالح ساختمانی، مبلمان کردن و تجهیزات الکترونیکی. رطوبت، مواد تمیز کننده و شیمیایی هم جزء آلاینده های خطرناک داخلی هستند. از آلوده کننده های هوای داخل می توان دود سیگار یا حتی حیوانات خانگی را نیز نام برد.
این مسئله نشان می دهد که خیلی از مردم هر روز، در خطر استنشاق هوای آلوده و کثیف قرار دارند. علاوه بر این، کیفیت پایین هوا برای گروه های حساس مثل کودکان، سالخوردگان یا افراد مبتلا به بیماری های تنفسی یا قلبی خطرناک تر است.
این مطالعه همچنین نشان می دهد که یک کاهش در شاخص کیفیت هوا می تواند بهره وری تان را تا ۵% کاهش دهد. بنابراین آلودگی هوا خیلی به ضرر ماست.
متخصصین پیشنهاد می کنند که سنسورهای محیطی نصب کنیم. این سنسورها می توانند کیفیت هوایی که تنفس می کنیم را تحت نظر داشته و اطلاعات لازم را به ما بدهند. برای افزایش کیفیت هوای داخل می توانیم کارهای دیگری از جمله موارد زیر انجام دهیم:
- تهویه ی هوای مناسب داشته باشید
- نباید مواد شیمیایی، شوینده یا آفت کش و بنزین را در محیط زندگی انبار کنید
- استفاده از سیگار، شمع و دیگر چیزهای دودزا را محدود کنید
- هنگام استفاده از مواد شیمیایی پنجره ها را باز بگذارید
- فن باید تا ۶۰ دقیقه بعد از استحمام روشن باشد.